அவள் என்(ன) அவள் ?

Photo Courtesy : http://www.picstopin.com

அத்தான் என்

அன்னை வீடு செல்கிறேன் – என்னை

அவமதித்ததற்காக.

அப்படி என்னடி சொல்லிவிட்டேன்

“அரைவேக்காடு” என்று தானே!

அதுவும் உன்னைக் கூட இல்லை சாப்பாட்டைத்தான்

அதனால் உண்ணக் கூட  இல்லை சாப்பாட்டைத்தான்.

வந்த நாள் முதல் இந்த நாள் வரை

உப்பில்லை உரைப்பில்லை

கசப்பில்லை காரமில்லை

வேண்டுமென்றா செய்வார்கள் சமையல்

இவையெல்லாம் வேண்டாமென்று.

அன்பே! நான் உன்னைக் காதலித்த போது…

கவிதையே! என்று அழைத்தேனே

அதன் அர்த்தத்தை அறியாயோ?

விளக்கில் விழுந்த விட்டில்பூச்சியல்லவா நான்

விடை தெரியவில்லை

கூறுங்கள் விடையை….

தாருங்கள் விடுதலையை .

புகுந்த எழுத்துக்கள்

பிறந்த இடம் நோக்கிச் செல்லா:

கவிதையே! நீ மட்டும் உன்

பிறந்த இடம் செல்லலாமா?

அத்தான் அவை

உயிரற்ற வார்த்தைகள் – நானோ

உயிருள்ள கவிதை.

பூவே! என்று உன்னை புகழ்ந்ததற்காக

வாடுகிறாயே வேண்டாதற்க்கெல்லாம்.

வார்த்தையால் உங்களை வெல்பவர் யாருமில்லை:

நான் மட்டும் என்ன விதிவிலக்கா?

விடைபெறுகிறேன்.

இறுதியாக இரு நிமிடம்.

முதல் நிமிடம் நம்

காதல் கல்லறையில் காகிதப்பூ நட்டுச்செல் – மறு நிமிடம்

அம்மலர்க் கொண்டு – என்

மரணத்திற்கு மலர்வளையம் வைத்துச்செல்.

என்னடி யோசிக்கிறாய்…

காகிதப்பூக்கள் எதற்காக என்றா?
வாசமுள்ள மலர்கள் – உன்

வாசத்தை சுமந்து – என்

சுவாசத்தை உயிர்பிக்கும்

பிணமான நான்

பிரசவிக்க விரும்பவில்லை.

இவையெல்லாம் என்னால் செய்ய இயலா…

ஏன் ?

உங்கள் உயிர்பிரிந்த நொடியில்

பிரியும் என் உயிர்

பிறகெப்படி இவையெல்லாம்.

- சத்தியசீலன்@கிறுக்கல்கள்100

மழையில் இரு மழலைகள்

Copyright : http://www.tastywallpapers.in

முத்தமிட்டுக்கொள்ளும்

மேகங்களின் எச்சில் துளிகளாய் ...
மண்ணில் விழுந்தது
மழைத்துளி.

மழையைக் கண்டு
மனதை மூடிக் கொள்ளும்
மனிதர்களுக்கு மத்தியில்….

மழைக்காக
மனிதர்களை மூடிக்கொள்ளும் – இந்த
மழலைகளை மதிப்போம்.

அழகான சோலை
அந்தி வேலை
ஆலமரத்தடி
ஆழிப்புதல்வர்கள்
அனைத்தையும் ரசிக்கும்
அழகான மழலைகள்
அங்கங்கள் மட்டும் அரவணைத்துக் கொள்ளாமல்.

மழையில் மழலைகள்
மனதில் ஆச்சரியமா?

ஆம்!
மழலைகளிடத்தில் பொய் வாழ்வதில்லை – இவர்கள்
மனங்களிடத்திலும் மெய் சாவதில்லை.

இவர்கள்

மனங்களைப் படிக்கத் தெரிந்தவர்களுக்கு மழலைகள்:
மனங்களைப் புதைக்கத் தெரிந்தவர்களுக்கு காதலர்கள்.

ஆழியின் நீர்பட்டு
அங்கங்கள் அரைகுறையாய் தெரிந்தாலும்
கண்கள் மட்டுமே – பேசிக்கொள்ளும்
அற்புதக் கலையல்லவா காதல்.

இரசிப்பதற்கும் ருசிப்பதற்கும்
ஆயிரமாயிரம் உணவுகள்
இருந்தாலும்
அவள் இதழ்பட்ட சிறு
மழைத்துளிக்கு ஈடாகுமா!

இயற்கையை ரசிக்க இரு கண்கள் போதாது
இவளை ரசிக்க எவன் கண்களும் போதாது.

மழைத்துளிகள் மரம் மேல் விழுந்து
இலைத்துளிகள் இவள் மேல் விழுந்து
இவள் துளிகள் அவன் மேல் விழுந்து
அவன் துளிகள் அவனியில் விழுந்தால்…

உனக்கும் காதல் வரும்
மழையின் மீது மோகம் வரும். 

 

சத்தங்கள் கூட சங்கீதமாகும்
மழைத்துளி மண்ணில் விழும்போது.. 

மௌனங்கள்  கூட ராகங்களாகும்
இருவிழி அன்பில் இணையும் பொது.

மௌனங்களாலேயே
மனதைப் படித்துக்கொண்டிருந்தவர்களுக்கு
மழைத்துளி மறைந்தது
மனதில் பதியவில்லை.

மழை நின்றது.

அவள் அவள் வீடு சென்றாள்
அவன் அவன் வீடு சென்றான்

மரம் மட்டும் அங்கேயே நின்றது

மற்றுமொறு  காதலர்களின் வரவுக்காக.

- சத்தியசீலன்@கிறுக்கல்கள்100

Trustworthiness:

Vendor reliability:

Privacy:

Child safety: